و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم ...

بگذار آن را من خود انتخاب کنم اما آنچنان که تو دوست داری ...

ای خدایی که همه دلها به نام تو آغاز می شود و همه عشقها از نگاه تو سرچشمه می گیرد !

ای خدایی که واژه ها را آفریدی و به درختان توفیق دادی که مداد بشوند

به کاغذها همنشینی با شعر ها را عطا فرمودی !

ای خدایی که برای خوشبختی دریاها باران را دمادم فرو فرستادی و به خاطر

گل روی خورشید به کوه ها گفتی هرگز راه نروند !

یک روز دروازه های ابدیت رابه روی من بازکن ،‌ بگذار دمی درکوچه های بهشت بیاسایم !

ای خدایی که سراغت را از شمعها می توان گرفت و ستاره ها به شوق تو می درخشند !

ای خدایی که همه آلاله ها تو را می خوانند و همه جاده ها دوست دارند

به تو ختم شوند !

روح مرا مثل پر پروانه ها زیباکن و مرا درمیان گرگهای نفس و گناه تنها مگذار !

ای خدایی که از تمام باغها زیباتری و زیبایی آفرینه ها را دوست داری !

ای خدایی که گلها را همسایه دائمی من قرار دادی تا روزهای خوشبوی ازل را فراموش نکنم !

ای خدایی که هر روز و هر شب پشت پلکهایم می آیی و چشمهایم را با خود

به ملکوت می بری !

دلم را مالامال از عشق آینه ها کن و ابرهای مسافر را به سوی باغچه ام بفرست !

آمین

دکتر علی شریعتی